· 

1ste Opname In Ziekenhuis

Hallo, hier ben ik weer. Lang geleden niets geschreven maar het is ook lang goed geweest.
Tot zaterdag 21mei2022. Oscar heeft al een week snottebellen, niet meer dan andere weken. Maar zaterdag is hij toch zwaar beginnen hoesten.  Niet slijmerig maar echt droog, zwaar en ademen leek ook wat moeilijker.  Zondag was dit nog lang niet beter, erger zelfs.. hij kreeg ook verhoging en koorts, tijd om de kinderarts al te mailen om maandag langs te kunnen komen. Ik kreeg zondag zelf al antwoord dat ik maandag 15u50 mocht gaan..
Oscar is die avond goed gaan slapen. Maandag morgen naar de kiné om 8u. Toch even gevraagd hoe zijn saturatie was omdat ik vond dat hij moeilijk kon ademen. Deze stond dan maar op 93. Wat niet zo heel veel was herrinerde ik mij. Joachim kon thuisblijven van het werk Oef! Eens bij de kinderarts klonk het uiteraard niet zo heel goed met overleg in Uz Leuven kregen we te horen dat hij opgenomen moest worden omdat hij saturatiedalingen deed. (Bah even het gedacht gehad Imelda all over again) Ik moest binnen gaan via spoed en ze gingen een kamer klaarmaken. Zo gezegd zo gedaan. Om 18u30 aangekomen op spoed even in de verschrikkelijke spoed wachtzaal.  Alle geluk niet al te lang. In het onderzoekskotje gingen ze een infuus steken, bloed prikken en uiteraard een coronatest doen. Maar Oscar heeft niet de grootste aders en ik weet dat hij niet gemakkelijk prikt.. zo gebleken dus. Geen bloed te krijgen na 3x proberen toch de dokter erbij geroepen. Zij heeft uiteindelijk in zijn voetje een infuus gekregen. Helemaal moe van het huilen en roepen. Eindelijk richting kamer, daar kreeg hij antibiotica en war rust. Om half 3 in de nacht zouden ze terug antibiotica komen geven. Maar... jah natuurlijk met zijn gevriemel  was zijn infuus half uit en moest er een nieuwe geprikt worden. Hup naar het priklokaal midden in de nacht. Maar aahja zei ik al dat hij moeilijk prikt? Natuurlijk weeral nergens een ader te bespeuren die nog geprikt kon worden, dokter gebeld om eventueel grotere ader te nemen.. ook niet gelukt, dan maar neonatologie bellen.. 4 man is er nodig om een kind van 15 maand een infuus te kunnen steken. Uiteindelijk 1tje in zijn hoofdje gestoken stevigere ader en dat gaat zeker beter lukken. Metteen de antibiotica er in oef eindelijk na een dik uur en 9x prikken terug naar de kamer... alle geluk sliep hij direct door. Maar ik niet... Uiteindelijk terug inslaap gevallen schik ik om half 7 wakker, Oscar zou Oscar niet zijn met zijn gevriemel had meneer het verband van zijn hoofd getrokken en de infuus hing er half uit! Shit!! Belletje geduwd en snel wat terug vast gehangen. Dan kwam de antibiotica.. maar natuurlijk zat die infuus niet goed meer... nee niet nog is prikken! Na een longfoto kon het gewoon via de mond toegediend worden. En voila een week later is hij al bijna terug de oude. Nog veel losse slijmen die er uit moeten geraken. Daarom zijn we nog steeds hier. Ik hoop maandag naar huis te kunnen want ze hadden gezegd 2 weken!! Maar zo slecht is hij toch niet meer? Nog even afwachten dus.. 

Reactie schrijven

Commentaren: 0