Pff even men hart luchten. Oscar is ondertussen 1 jaar geworden, ook de dag dat ze ons het slechte nieuws brachten 1 jaar geleden is ook voorbij. Dat hij ziek is daar leren we ondertussen goed mee leven. Maar ik voel me echt heel ongelukkig momenteel, ik probeer aventoe eens iets te doen wat me denk ik gelukkig maakt. Maar het werkt niet... ik weet niet wat me gelukkig maakt. Vic zit in een hele moeilijke fase en Oscar eigenlijk ook. Het is super vermoeiend de laatste tijd, het is heel druk van het ene in het andere, amper moment om even stil te staan bij andere dingen en andere mensen. Ik probeer me te focussen op anderen zodat ik niet altijd in mijn eigen miserie en gedachten zit. Woensdag heb ik een afspraak bij een gezins coach, ik weet totaal niet wat ik hiervan moet verwachten en of ik hier iets aan ga hebben. Maar er moet iets gebeuren want ik sta hier en ik ben hier een kleine stomme grijze pion. Ik wil betekenis hebben, anderen een goed gevoel geven maar ook mezelf graag zien, stoppen met altijd maar te wenen en mezelf af te breken. Ik loop op de tippen van men tenen waardoor ik soms mijn woede niet kan bedwingen. Helemaal niet goed dus.. :( ik hou jullie op de hoogte!
