Voila, vandaag is de 1ste keer in lange tijd dat ik me terug zogen maakten om Oscar. Hij heeft al 3 dagen koorts en dacht eerst aan tandjes. Maat hij ziet er niet uit. Snotjes overal, prutoogjes,... kleine man met koorts betekend woelige nachten. Deze morgen hebben we beslist toch spoed te bellen en langs te gaan voor nazicht. Na het eerste deel onderzoek zach alles er nog oke uit. Longen zijn zuiver wat voor ons echt een van de belangrijkste dingen is. Dan het bloed prikken. Niet leuk dus maar ging goed, daarna lekker aan de borst om te relaxen. Lang leven borstvoeding denk ik dan. Hem even geruststellen met wat mamamelkje. Zo valt hij stilletjes in slaap.. spijtig niet voor lang waarschijnlijk want hij heeft een plaszakje voor zijn urine te onderzoeken en aahja daar zit al in dus ik ga ze moeten bellen voor het te komen halen. Dag slaap kindje slaap.. na 1uur met de maxi cosi wiegen en slaapmuziekje is meneer eindelijk inslaap gevallen, zelf zou ik er liefst van al bij liggen, ik voel menzo slecht, misselijk... En maar wachten wachten op het bloedresultaat. Zodra we die weten kunnen we naar huis. 15uur, yes eindelijk de resultaten alles blijkt inorde te zijn nog een keelwisser en we mochten naar huis. Oef, Oscar was oké.. toch even een stress momentje.
